معرفی شهرهای قبرس شمالی

قبرس شمالی به عنوان یکی از جذاب ترین، امن ترین و زیباترین کشورهای جهان شناخته می شود و در سال های اخیر بسیاری از ایرانیان این منطقه را برای زندگی و خرید ملک انتخاب کرده اند. بدون شک برای سرمایه گذاران و دانشجویان  که می خواهند در این کشور زندگی کنند یا ملکی خریداری کنند، آشنایی با بهترین مناطق و شهرهای قبرس شمالی بسیار مهم تلقی می شود. قبرس شمالی دارای شرایط آب و هوایی بسیار خوب، امنیت اجتماعی و شرایط زندگی در همه مناطق است. با این حال، مانند ایران که برخی مناطق دارای شرایط ایده آل هستند، در قبرس نیز همینطور می باشد. در این مقاله به معرفی شهرهای قبرس شمالی و در آخر به معرفی بهترین مناطق برای خرید ملک و زندگی می پردازیم.

لفکوشا

لفکوشا یا نیکوزیا واقع در وسط جزیره قبرس، پایتخت جمهوری قبرس و جمهوری ترک قبرس شمالی است. این شهر پرجمعیت ترین شهر قبرس و مهم ترین مرکز فرهنگی، صنعتی، تجاری و حمل و نقل است.

این شهر توسط مرزی به نام خط سبز به دو قسمت تقسیم می شود. اگرچه جمهوری قبرس به طور رسمی اداره کل شهر را در اختیار دارد، اما عملاً فقط بر جنوب نیکوزیا کنترل دارد. نیکوزیا شمالی تحت حاکمیت جمهوری ترک قبرس شمالی است . این دو بخش توسط یک منطقه حائل که توسط نیروهای حافظ صلح سازمان ملل اداره می شود از هم جدا شده اند.

لفکوشا دارای آب و هوای نیمه خشک و گرم است. گرم ترین ماه ها جولای و آگوست و سردترین ماه ها ژانویه و فوریه هستند. ماه با بیشترین بارندگی ژانویه است. نیکوزیا یکی از گرم ترین مکان های جزیره است.

شهر نیکوزیا از نظر شهرنشینی به دو قسمت تقسیم می شود، نیکوزیا قدیم (منطقه داخل دیوارها) و نیکوزیا جدید (خارج دیوارها). در نیکوزیا قدیم، جاده ها باریک و بن بست هایی وجود دارد. در نیکوزیا جدید، توسعه عمودی و افقی بیشتری در یک منطقه بزرگتر وجود دارد. اتصالات و جاده‌ها وسیع‌تر هستند، پارک‌ها مناطق بزرگ‌تری را اشغال می‌کنند.

در نیکوزیا در دوره عثمانی، یونانی‌ها و ترک‌ها در برخی محله‌ها مختلط زندگی می‌کردند و در برخی محله‌ها یکی از آنها اکثریت بود. مساجد را می توان در محله های ترک و کلیساها در محله های یونانی یافت. ارامنه نیز در این شهر زندگی می کردند، خانه های ارامنه ای که در کوشکلوچیفتلیک زندگی می کردند، همگی از سنگ تراشیده شده بود و معماری منحصر به فرد خود را داشت. پنجره های خلیج یک ویژگی رایج در خانه ها در نیکوزیا قدیمی است. مسافرخانه بزرگ یکی از پیشرفته‌ترین آثار معماری جزیره است. امروزه این مرکز فرهنگی است که در آن فعالیت‌های مختلفی مانند نمایشگاه‌ها، فروش اجناس عتیقه و سنتی و نمایش‌های سایه در آن انجام می‌شود.

چهارده موزه در بخش نیکوزیا در جنوب خط سبز وجود دارد. موزه قبرس در سال ۱۸۸۸ تأسیس شد و صدها اثر باستان‌شناسی را که از سراسر جزیره آورده شده‌اند به نمایش می‌گذارد. خانه Hadjigeorgakis Kornesios، که در دوره عثمانی به عنوان مترجم دیوان کار می کرد، که در سال ۱۷۹۳ ساخته شد، به عنوان موزه قوم نگاری استفاده می شود.در بخش شمالی شهر، تعداد موزه‌ها شش موزه است. عمارت درویش پاشا به عنوان موزه قوم شناسی مورد استفاده قرار می گیرد.

آموزش

در شمال نیکوزیا، دانشگاهی به نام دانشگاه خاور نزدیک، دانشگاه بین‌المللی قبرس، دانشگاه مدیترانه کارپاز، دانشکده آموزش آزاد دانشگاه آنادولو و کالج‌های دیگری از جمله آکادمی معلمان آتاتورک و مدرسه پلیس وجود دارد.

گیرنه

شهر گیرنه یکی از مهمترین مراکز گردشگری قبرس شمالی است گیرنه به خاطر بندر و قلعه تاریخی اش مشهور است.

طبق اساطیر یونانی، گیرنه توسط آخائیان قیفئوس و پراکساندروس که پس از جنگ تروا به آنجا رفتند، تأسیس شد. قهرمانان به شهر جدید نام شهر خود گیرنه واقع در آخایای یونان را دادند.با رونق این شهر، رومی ها پایه های قلعه آن را در قرن اول پس از میلاد بنا کردند. گیرنه پس از قرن نهم به دلیل ایمنی ارائه شده توسط قلعه اهمیت پیدا کرد و در زمان حکومت لوزیگنان نقش مهمی ایفا کرد زیرا شهر هرگز تسلیم نشد.

گیرنه یک مرکز فرهنگی و اقتصادی است که به عنوان پایتخت گردشگری قبرس شمالی توصیف می شود. هتل‌های متعدد، تفریحات شبانه و بندری که در آن وجود دارد. گیرنه سالانه میزبان یک جشنواره فرهنگ و هنر با صدها هنرمند و مجری و شرکت کننده است و سه دانشگاه با جمعیت دانشجویی حدود ۱۴۰۰۰ نفر را در خود جای داده است.

معماری

قلعه گیرنه در انتهای شرقی بندر قدیمی یک مکان دیدنی است. قدمت این قلعه به دوران بیزانس باز می گردد و به بیزانسی ها، صلیبی ها، ونیزی ها، عثمانی ها و بریتانیایی ها خدمت کرده است. در داخل دیوارهای آن کلیسای کوچکی متعلق به قرن دوازدهم وجود دارد که شامل ساختمان‌های رومی پسین است که مجدداً استفاده شده است، و موزه کشتی‌های غرق شده. برج‌های گرد عظیمی که ونیزی‌ها در سال ۱۵۴۰ ساختند گوشه‌ها را اشغال می‌کنند. اینها قلعه را در برابر توپخانه آن زمان تقویت کردند.

کلیسای Archangelos و موزه نمادها
این شهر دارای یک موزه نماد است که در کلیسایی قرار دارد که به فرشته مایکل اختصاص داده شده بود. در نزدیکی آن مقبره هایی وجود دارد که بر روی صخره بریده شده اند که مربوط به قرن چهارم است. در پشت بندر ویرانه‌های یک کلیسای کوچک مسیحی وجود دارد و در بندر یک برج کوچک وجود دارد که می‌توان یک زنجیر دفاعی از آن آویزان کرد تا بندر را به روی هر دشمنی ببندد. کلیسای انگلیکن در تمام طول سال باز است.

دادگاه داخلی ابی بلاپایس
نمونه‌ای از معماری عثمانی در مرکز شهر، مسجد آقا کافر پاشا است که در سال‌های ۹۰-۱۵۸۹ ساخته شد.در این شهر همچنین خانه چهار فواره قرن و یک قبرستان دوره عثمانی است که شایعه می‌شود سربازانی که در قلعه خدمت می‌کردند و قربانیان بیماری‌های واگیردار بودند دفن شده‌اند.

صومعه بلاپایس که به معنی صومعه صلح است، در روستای شمالی بلاپایس، بین سال‌های۱۱۹۸ و ۱۲۰۵ ساخته شد. ساختمان اصلی همانطور که امروزه دیده می‌شود در قرن سیزدهم توسط فرانسوی ساخته شده است. آلاچیق های اطراف حیاط و سفره خانه در زمان حکومت پادشاه هیو چهارم بین سال های ۱۳۲۴ و ۱۳۵۹ ساخته شدند. همچنین می توانید کلیسای ارتدکس یونان باستان مادر مریم را با لباس سفید ببینید.

در خارج از شهر، در رشته کوه گیرنه، می توان قلعه بوفاونتو، قلعه هیلاریون و قلعه کانتارا که تصور می‌شود همه آنها توسط بیزانسی‌ها در پی حملات اعراب به جزیره ساخته شده‌اند. در زمان حکومت لوزینینان، قلعه بوفاونتو یک زندان بود و «Château du Lion» نام داشت. در آنجا، پادشاه مستبد بیزانسی جزیره، آیزاک کومننوس، پس از فتح قبرس توسط ریچارد شیر دل در سال ۱۱۹۱ گریخت. قلعه قله کوه هیلاریون بر شهر گیرنه تسلط دارد و تا کیلومترها در امتداد ساحل قابل مشاهده است. سوابق تاریخی نشان می دهد که این قلعه در اصل یک صومعه بوده است که در حدود سال ۸۰۰ زمانی که راهبی به نام هیلاریون مکانی را برای اقامتگاه خود انتخاب کرد، تأسیس شد. بعدها، شاید در سال ۱۱۰۰، این صومعه به یک قلعه تبدیل شد. شرقی ترین قلعه از میان سه قلعه، قلعه کانتارا است.

اقتصاد

گیرنه مرکز گردشگری قبرس شمالی و یکی از شهرهای مهم قبرس از نظر گردشگری است.این شهر دارای مناطق و مراکز خرید متعدد، رستوران‌ها و زندگی شبانه پر جنب و جوش با تعدادی امکانات سرگرمی است. بندرگیرنه،مملو از کافه‌ها و رستوران‌هایی است که مردم محلی و توریست‌ها از آن‌ها بازدید می‌کنند.

در اوایل دهه ۲۰۰۰، شهر و مناطق اطراف آن به دلیل خلق و خوی مثبت ایجاد شده توسط طرح عنان برای قبرس، شاهد رونق ساخت و ساز بودند. بین سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۹، موارد ساخت‌وساز در سال بیش از سه برابر افزایش یافت و شهر شاهد مقدار زیادی از املاک فروخته شده به خارجی‌ها بود. رونق ساخت و ساز منجر به ساخت چندین شهرک مسکونی و ساختمان های آپارتمانی شد. این شهر در طول دهه به سرمایه گذاری سنگین ادامه داد و هنوز هم مرکز سرمایه گذاری است. با این حال، رکود اقتصادی که در پایان دهه۲۰۰۰ و آغاز دهه ۲۰۱۰ قبرس شمالی را تحت تأثیر قرار داد، این شهر را تحت تأثیر قرار داد. بخش مهمی از اقتصاد را گردشگرانی تشکیل می‌دهند که برای بازدید از کازینوها می‌آیند، اما این لزوماً مزایایی برای کسب‌وکارهای محلی فراهم نمی‌کند.

علاوه بر بندر تاریخی خود، گیرنه دارای بندری به نام بندر توریستی گیرنه است که در سال ۱۹۸۷ افتتاح شد. این بندر به دلیل نزدیکی نسبی به ترکیه، یک مرکز حمل و نقل اصلی در قبرس شمالی است و در عین حال، محل فعالیت های تجاری است. محل ورود گردشگرانی که سفر با کشتی را انتخاب می کنند. این امر به جریان محصولات تجاری و گردشگران بین ترکیه و قبرس شمالی کمک کرده است.

فرهنگ و هنر

گیرنه هر ساله میزبان جشنواره فرهنگ و هنر در تمام ماه ژوئن است. این جشنواره شامل کنسرت‌هایی از گروه‌های موسیقی و خوانندگان محبوب ترک، مانند Duman، Sertab Erener و Zülfü Livaneli تا موسیقی لاتین و رگی در آمفی‌تئاتر شهر و میدان رمضان جمیل، نمایش‌های گفتگو، نمایش‌ها و موزیکال‌هایی است که توسط گروه‌های تئاتری از ترکیه اجرا می‌شوند. جشنواره در سال ۲۰۱۲ شاهد شرکت ۶۰۰-۵۰۰ هنرمند و مجری بود. همچنین میزبان نوازندگان بین المللی مانند گروه های UB40 و The Animals بوده و هنرمندان خیابانی از اروپا را برای اجرا دعوت کرده است. همچنین به دلیل رویکرد فراگیر آن به نوازندگان محلی به عنوان راهی برای تشویق فعالیت‌های فرهنگی در قبرس شمالی تحسین شده است. در زمان شهردار Nidai Güngördü، جشنواره به “روزهای فرهنگ و هنر گیرنه” تغییر نام داد و فعالیت‌هایش از ماه می تا سپتامبر گسترش یافت.

این شهر در سال ۲۰۱۴ میزبان جشنواره بین المللی فیلم جزیره طلایی بود که اولین بار بود که چنین سازمانی در قبرس شمالی برگزار شد. ۲۰ فیلم ترکی قبرسی و همچنین فیلم های خارجی در جشنواره به نمایش درآمدند.

این شهر محل فعالیت های مختلف موسیقی است. یکی از این فعالیت‌ها، جشنواره بین‌المللی موسیقی بلاپاییس است که در آن نوازندگان برجسته ترک قبرس، مانند پیانیست Rüya Taner و نوازندگان بین‌المللی در آن شرکت می‌کنند.یکی دیگر از این سازمان‌ها، جشنواره موسیقی بهار بلاپاییس است که شامل اپرا و کنسرت‌های موسیقی کلاسیک از افراد و مؤسسات ترک قبرس، ترک و بین‌المللی است.

آموزش

این شهر دارای پنج دانشگاه است: دانشگاه آمریکایی گیرنه، دانشگاه گیرنه، دانشگاه بین المللی فاینال و دانشگاه علوم قبرس. آروکاد (دانشگاه هنرهای خلاق و طراحی آرکین)

ساحل اسن تپه

اسنتپه یک منطقه در شرق شهر گیرنه است. منطقه اسن تپه از نظر جغرافیایی بین کوه و دریاست که توریست های زیادی به صورت روزانه به آن مراجعه می کنند. ساخت و ساز به سرعت در حال پیشرفت است. شهرک های لوکس و آب و هوای بینظیر در این منطقه باعث هجوم سیل عظیمی از سرمایه گذاران شده است.

فاماگوستا

شهری در ساحل شرقی قبرس شمالی است. این شهر در شرق نیکوزیا واقع شده است و عمیق ترین بندر جزیره را در اختیار دارد. در طول قرون وسطی (به ویژه در جمهوری های دریایی جنوا و ونیز)، فاماگوستا مهم ترین شهر بندری جزیره و دروازه ای برای تجارت با بنادر شام بود که از آنجا بازرگانان جاده ابریشم کالاهای خود را به اروپای غربی می بردند.

این شهر در حدود سال ۲۷۴ قبل از میلاد، پس از آسیب جدی به سالامیس در اثر زلزله، توسط بطلمیوس دوم فیلادلفوس تأسیس شد و به نام خواهرش «آرسنوئه» نامگذاری شد. در اصل، فاماگوستا جانشین معروف ترین و مهم ترین شهر باستانی قبرس، سالامیس بود. بر اساس اساطیر یونانی، سالامیس پس از پایان جنگ تروا توسط توکروس، پسر تلامون و برادر آدس، از جزیره یونانی سالامیس تأسیس شد.

اقتصاد

عمده ترین فعالیت های اقتصادی در این شهر گردشگری، آموزش، ساخت و ساز و تولید صنعتی است. یکی از بنادر که مهمترین بندر قبرس شمالی برای سفر و تجارت است در این شهر واقع شده است. این بندر منبع مهم درآمد و اشتغال برای شهر است. مکان های تاریخی آن، از جمله شهر محصور شده، سالامیس، قلعه اتللو و کلیسای سنت بارناباس، و همچنین سواحل شنی اطراف آن را به یک جاذبه گردشگری تبدیل کرده است. همچنین تلاش ها برای جذابیت بیشتر این شهر برای کنگره های بین المللی در حال انجام است. دانشگاه مدیترانه شرقی نیز یکی ازمهمترین دانشگاه های قبرس شمالی بشمار میرود. این شهر دارای دو منطقه صنعتی است: منطقه صنعتی بزرگ و منطقه صنعتی کوچک. این شهر همچنین دارای یک بندر ماهیگیری است. صنعت در شهر به طور سنتی بر فرآوری محصولات کشاورزی متمرکز بوده است.

از نظر تاریخی، این بندر منبع درآمد و اشتغال اولیه شهر بود، به ویژه درست پس از سال۱۹۷۴. با این حال، هنوز هم بندر اصلی برای تجارت در قبرس شمالی است، با بیش از نیمی از کشتی هایی که در سال ۲۰۱۳ به قبرس شمالی آمده بودند به فاماگوستا می آیند. این بندر پس از گیرنه، با حدود ۲۰۰۰۰ مسافر از بندر در سال ۲۰۱۳، دومین بندر محبوب برای مسافران است.

فرهنگ و هنر

هر ساله جشنواره بین المللی هنر و فرهنگ فاماگوستا در فاماگوستا برگزار می شود. کنسرت ها، نمایش های رقص و نمایش های تئاتر در طول جشنواره برگزار می شود.رشد گردشگری و دانشگاه شهر به توسعه زندگی شبانه پر جنب و جوش فاماگوستا دامن زده است. زندگی شبانه در این شهر به ویژه در شب‌های چهارشنبه، جمعه و شنبه و در ماه‌های گرم‌تر سال از ماه آوریل فعال است. هتل‌های بزرگ‌تر در شهر دارای کازینوهایی هستند که به مشتریان خود پاسخ می‌دهند. جاده سالامیس منطقه‌ای از فاماگوستا است که دارای بارهای زیادی است که دانش‌آموزان و افراد محلی در آن تردد می‌کنند.

قلعه اتللو فاماگوستا محل نمایشنامه شکسپیر اتللو است.این شهر همچنین محل رمان «طلوع آفتاب» اثر ویکتوریا هیسلوپ در سال ۲۰۱۵ و رمان «در جستجوی شش پنس» اثر مایکل پاراسکوس در سال ۲۰۱۶ بود. این شهر زادگاه قهرمان همنام رمان اولیه رنسانس فورتوناتوس است.

آموزش

دانشگاه مدیترانه شرقی در سال ۱۹۷۹ در این شهر تأسیس شد. دانشگاه فنی استانبول در سال ۲۰۱۰ در محوطه ای در شهر تاسیس شد.

کارپاز

کارپاز با ظاهر تاریخی و طبیعی یکی از مناطق مهم قبرس است. منطقه ای در اطراف دیپکارپاز شبه جزیره کارپاز که جمعیت کمی در مقایسه با سطح آن زندگی می کند، به دلیل دارا بودن وضعیت پارک ملی تحت حفاظت قرار دارد.در این پارک خرهای معروف قبرسی آزاد زندگی می کنند.

در طول تاریخ، شبه جزیره کارپاز مقصد مکرر کسانی بوده است که می خواهند از تمدن فرار کنند یا عقب نشینی کنند. به همین دلیل، صومعه های زیادی در شبه جزیره ساخته شد. معروف ترین این صومعه ها صومعه Apostolos Andreas است.

شبه جزیره کارپاز میزبان بسیاری از شهرهای باستانی، صومعه ها و آثار تمدن های مختلف است. شهر باستانی کارپاسیا در شبه جزیره واقع شده است. این شهر بین دیپکارپز و خلیج های صخره ای در ۵کیلومتری شمال این نقطه قرار دارد.

سواحل “شن طلایی” در جنوب شبه جزیره کارپاز و در فاصله تقریبی۱۵ کیلومتری روستای دیپکارپاز قرار دارند. از دو ساحل تشکیل شده است. طول کل سواحل تقریباً ۳۷۰۰ متر است. از نظر زیبایی طبیعی و تپه های شنی یکی از زیباترین سواحل قبرس است. سواحل ماسه ای طلایی محل پرورش لاک پشت های دریایی Caretta caretta و Chelonia mydas هستند.

معیشت مردم منطقه عمدتاً کشاورزی و دامداری است و تا توسعه گردشگری که از دهه ۹۰ شروع شد، ساخت و سازهای جدیدی صورت نگرفت. خانه های سنتی کارپاز در حیاطی قرار دارند که اطراف آن را دیوار باغ احاطه کرده است. فضاهایی مانند سرویس بهداشتی و حمام به طور سنتی در یک انتهای حیاط قرار می گیرند. به طور کلی خانه ها یک طبقه هستند و قسمت نشیمن مورد استفاده برای خواب شامل یک اتاق بزرگ با طاق است. آشپزخانه می تواند مجاور این اتاق یا مجزا باشد و همچنین فضاهایی مانند پناهگاه حیوانات و انباری در حیاط وجود دارد. این در حالی است که افراد با موقعیت اجتماعی بالا خانه های دو طبقه ای به نام حنای نیز دارند. استفاده از قوس در نمای بیرونی به چشم می خورد، پنجره هایی برای گردش هوا به دلیل شرایط آب و هوایی وجود دارد و اغلب نورگیر وجود دارد. مصالح ساختمانی عموماً خشتی است و از سنگ های زرد رنگ نیز در بنا به تعداد کمی استفاده شده است. در پشت بام از جرز، حصیری، نی و خاک استفاده می شود.

لفکه

لفکه شهری در شمال جزیره قبرس، مشرف به خلیج مورفو است.

تخمین زده می شود که اولین سکونت در لفکه در حدود ۷۰۰۰ سال قبل از میلاد در وونی آغاز شد.

قبل از میلاد مسیح. در دهه ۱۵۰۰ قبرس تحت سلطه مصر قرار گرفت. در این دوره، معادن مس در لفکه شروع به فرآوری کرد و نخل خرما برای کارگران معدن مس در لفکه کاشته شد. اگرچه دقیقاً مشخص نیست که معادن مس در لفکه چه زمانی افتتاح شدند، اما قدیمی ترین تاریخی که می توان به آن دست یافت، ۱۳۵۰ قبل از میلاد است. بعدها، سکونتگاه سولی، یکی از مهم ترین پادشاهی های شهری که در ۷۰۰ سال قبل از میلاد در قبرس تأسیس شد، بر لفکه تسلط یافت.

قبل از میلاد مسیح. در دهه ۵۰۰ قبرس تحت فرمانروایی پارسیان درآمد و لفکه از پادشاهی سولی گرفته شد. ایرانیان کاخ وونی را در نزدیکی سولی ساختند تا شهر را تحت کنترل خود نگه دارند، اما با وجود این کاخ، مردم سولی موفق شدند علیه ایرانیان شورش کنند. بعدها این قیام با ناامیدی به پایان رسید و پارسیان توانستند منطقه را تحت کنترل خود درآورند.

گمان می رود که نام Lefke از شاهزاده Lefkon از سلسله Ptolome (مصر) در ۳۰۰ قبل از میلاد گرفته شده است.

پس از این تاریخ ها، لفکه تحت کنترل رومیان درآمد. Lefke دوران طلایی خود را در این دوره تجربه کرد: رومی ها معدن مس را در Lefke توسعه دادند و مناطق کشاورزی خود را گسترش دادند. اما در قرن چهارم، معادن مس شهر بسته شد، زیرا معادن مس قابل فروش نبود. همچنین در این قرن، موزاییک قو، نماد سولی، ساخته شد.

در قرن هفتم، این شهر به دلیل حملات اعراب به منطقه ویران شد.

این شهر که در طول سال ها بازسازی شده، به یکی از سکونتگاه های کاتولیک های ایتالیایی تبدیل شده است. این ویژگی شهر، تسلط بر شهر را برای ونیزی ها که فرمانروایان بعدی جزیره و شهر خواهند بود، آسان کرد. این شهر همچنین در این دوره به مرکز اداری شمال غربی قبرس تبدیل شد. ترکها در سال ۱۵۷۱ در دوره عثمانی در لفکه ساکن شدند. لفکه که یکی از سکونتگاه های دوره عثمانی بود، یکی از پایگاه های مهم تولید غلات جزیره و مرکز اداری شمال غربی جزیره نیز بود. از آنجایی که لفکه یک شهر مسکونی است، جمعیت ترکی لفکه همیشه بیشتر از جمعیت یونانی بوده است.

با انتقال قبرس به بریتانیا پس از جنگ روسیه در سال ۱۸۷۸، لفکه تحت سلطه بریتانیا درآمد. تحت سلطه بریتانیا؛ شهرداری Lefke در سال ۱۹۰۰ تاسیس شد و “Cyprus Mines Corporation” در سال ۱۹۱۶ در Lefke تاسیس شد و تا سال ۱۹۷۵ خدمت کرد.

حکومت بریتانیا با تأسیس جمهوری قبرس در سال ۱۹۶۰ پایان یافت، اما جمهوری جوان چندان دوام نیاورد. با جنگ قبرس که در سال ۱۹۷۴ آغاز شد، لفکه به دولت قبرس ترک پیوست. این شهر که توسط یونانیان قبرس اشغال شده بود، در ۱۶ اوت ۱۹۷۴ از اشغال آزاد شد.

شهر لفکه از سال ۱۹۷۴ تحت مدیریت جمهوری ترک قبرس شمالی است.

قنات های لفکه
تصور می شود که قنات های لفکه در حدود سال ۱۶۰۹ ساخته شده اند. با این حال، از آنجایی که این سازه آثاری از دوره ونیزی را در خود دارد، آن را اثری از هر دو دوره عثمانی و ونیزی می دانند. این قنات‌ها که در لفکه یکی از پایگاه‌های تولید کشاورزی در دوره عثمانی ساخته شد، توزیع آب از کوه ترودوس را تضمین می‌کرد.

مسجد پیری مهمت پاشا

یا مسجد پیر پاشا در شهر لفکه در جمهوری ترک قبرس شمالی واقع شده است که قدمت آن به اواخر قرن هفتم و در دوره امویان باز می گردد.

در سال ۱۵۸۰ مدرسه ای در کنار مسجد ساخته شد. این مدرسه یکی از سه مدرسه بزرگ قبرس بود. در قرن نوزدهم، مسجد مورد غفلت قرار گرفت. عملیات نگهداری، تعمیر و نوسازی متوقف شد. در سال ۱۹۳۰ قبرستان پیر پاشا تعطیل شد و در دهه ۱۹۷۰ تصمیم بر این شد که این قبرستان به مزرعه تبدیل شود و تمام قبرها برداشته شد.

سنگ Yesilirmak
در کنار مسجد مقبره مرمری وزیر عثمان پاشا قرار دارد که در سال ۱۸۳۹ در شرایط بسیار خوبی کشته شد. گاهی اوقات از این مسجد به عنوان «مسجد عثمان پاشا» یا «مسجد پیر عثمان» یاد می‌شود، اما پس از سال ۱۹۷۴ میلادی توسعه یافت.

خرابه های کاخ وونی
این صخره میزبان کاوش‌های باستان‌شناسی در اکسپدیشن سوئدی قبرس بود.

احمد تولگی سنگ را اینگونه تعریف کرد:

“تقریبا شبیه مینیاتوری از جزیره ای در بسفر است که برج معروف دختر در آن قرار دارد … اما البته هیچ برجی روی آن وجود ندارد … این یک تکه سنگ است…”

کاخ وونی

وونی قبرس یک قصر و آبادی باستانی است. قدمت آن به حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد می رسد.

این کاخ برای نگه داشتن شهر سولی در فاصله تقریباً ۶ کیلومتری تحت حاکمیت پارسیان ساخته شد، در زمانی که قیام هایی علیه حکومت ایران در قبرس به راه افتاد. ساخت این کاخ در مدت چهار سال به پایان رسید و دارای ۱۳۷ اتاق بود. این بنا بر روی تپه ای به ارتفاع ۲۶۷ متر ساخته شده و اطراف آن را دیوارها احاطه کرده اند. این ساختمان دارای سه قسمت اصلی است، اینها معبد آتنا در بالا، کاخ و معابد دیگر درست در زیر معبد و خانه های زیر آنها هستند. این سه بخش بر روی سه تراس مختلف با شیب از بالا به سمت دریا ساخته شده است.

شهر باستانی سولی
گمان می‌رود که شهر باستانی سولی توسط آتنی‌هایی که از جنگ تروا بازگشته بودند در قرن سیزدهم قبل از میلاد تأسیس شد. این شهر که در بدو تأسیس «آیپیا» نامیده می شد، توسط دولتمرد یونانی سولون به منظور تسهیل صادرات مس و سنگ معدن به منطقه ای پایین تر منتقل شد و نام سولی را از سولون گرفت.

شهر باستانی سولی به دلیل موقعیت استراتژیک، معادن، مجاورت با منابع آب، زمین های حاصلخیز و بندر، به یکی از مهم ترین شهرهای قبرس تبدیل شده است.

قبل از میلاد مسیح. در سال ۵۰۰ قبل از میلاد، ایرانیان شهر را تصرف کردند و کاخ وونی را در نزدیکی سولی ساختند تا مردم سولی را تحت کنترل خود درآورند. در سال ۴۹۸ قبل از میلاد، مردم سولی در شورش ایونی شرکت کردند و علیه ایرانیان شورش کردند، اما ناموفق بودند.

آسیاب روغن Lefke Hacımulla

کارخانه نفت Hacımulla در منطقه Lefke جمهوری ترک قبرس شمالی واقع شده است. این آسیاب که از سال ۱۹۴۵ شروع به کار کرده است، یکی از قدیمی ترین کارخانه های روغن زیتون در جمهوری ترک قبرس شمالی و یکی از معدود کارخانه هایی است که با آسیاب سنگی کار می کند. این آسیاب که با تجهیزات ۷۰ ساله به کار خود ادامه می دهد، یکی از بناهای مهم تاریخی منطقه لفکه است.

آسیاب تاریخی روغن زیتون در سال ۱۹۴۵ در روستای Aya Yorgi قبرس افتتاح شد.این کارخانه که تا سال ۱۹۶۳ محصولاتی مانند گندم، جو، پنبه و زیتون را نیز فرآوری می کرد، پس از سال ۱۹۶۳ تنها به فرآوری زیتون ادامه داد.

فواره آسندو

فواره آسندو بین قرن ۱۵ و ۱۶ توسط معمار ونیزی که نام خود را به این فواره داد ساخته شد.

این آب چشمه ای است که توسط فرمانده ساندو ساخته شده است. این فواره که بین جریان لفکه و دامنه‌های کوه لاگونا قرار دارد، نه تنها یکی از آثار تاریخی مهم لفکه است، بلکه آب‌رسانی به باغ‌های پرتقال اطراف را نیز تامین می‌کند.

بنای یادبود تاجگذاری
بنای یادبود تاج گذاری، بنای یادبودی است که در سال ۱۹۳۷ در زمان حکومت بریتانیا ساخته شد. بنای یادبود پادشاه بریتانیا هنری ششم. این بنا برای جشن گرفتن تاج و تخت جورج ساخته شد. یادبود تاجگذاری نیز یکی از آثار مهم لفکه از دوره بریتانیاست.

بندر سرخ
بندر سرخ توسط مانگلی تاجر یونانی بین سال‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۶ ساخته شد. این بندر تا دهه ۱۹۸۰ قادر به خدمت بود .این بندر در مجموع یک کیلومتر طول دارد و ۵۰۰ متر در خشکی و ۵۰۰ متر در دریا است. مس و کروم قبل از سال ۱۳۵۳ از بندر صادر می شد و کروم و مرکبات بعد از سال ۱۹۷۴ دوباره صادر می شد.

شرکت معدنی قبرس پس از سال ۱۹۷۴ بندر را ترک کرد و این بندر که مدتی فعالیت داشت در سال ۱۹۸۶ بسته شد.

عمارت های تاریخی عثمانی
عمارت‌های تاریخی عثمانی لفکه عمارت‌هایی هستند که بین قرن‌های ۱۷، ۱۸ و ۱۹ ساخته شده‌اند. ۴۱ عمارت عثمانی در لفکه وجود دارد. عمارت هایی که دارای معماری های باشکوهی هستند، از بناهای تاریخی مهم لفکه هستند که قدمت آن به دوره عثمانی می رسد.

آب و هوا

لفکه دارای نوع آب و هوای مدیترانه ای با تابستان های گرم و خشک است. با توجه به این اقلیم می توان محصولات کشاورزی از جمله مرکبات، خرنوب، حبوبات و زیتون را در شهرستان تولید کرد. لفکه به دلیل نزدیکی به دریا و کوه های ترودوس نسبت به سایر شهرهای جزیره قبرس خنک تر است.

این منطقه از نظر منابع آب زیرزمینی و معادن غنی است. این شهر بین ۰ تا ۵۰۰ متر ارتفاع و درست بر روی منابع آب زیرزمینی واقع شده است.همچنین دارای خاک غنی از مس است. به همین دلایل، لفکه یک شهر مولد کشاورزی است. به خصوص در تولید مرکبات.

زندگی طبیعی
منطقه لفکه به دلیل موقعیت مکانی و ویژگی های جغرافیایی منطقه ای غنی از نظر تنوع زیستی است. دراین منطقه علاوه بر حیوانات مختلف شکار مانند خرگوش وحشی، کبک، فاسا و فرانکولین، زیستگاه گونه های بومی مانند بز موفلون قبرس و مار گوفی است.

بز موفلون قبرس
بز موفلون یک گونه بز بومی منطقه مدیترانه است و می توان انواع این گونه را در امتداد سواحل مدیترانه مشاهده کرد. فلیس قبرس یکی از این گونه های مخصوص قبرس است. موفلون قبرس; این یک گونه خاص است که در منطقه ترودوس و لفکه یافت می شود. علاوه بر کوچکتر بودن نسبت به سایر گونه های موفلون، رنگ آن نیز متفاوت است که این گونه را بومی می کند.

موفلون قبرس که تصور می شود ۸۰۰ سال پیش در این جزیره وجود داشته است، در سال ۱۹۷۵ به دلیل کاهش تعداد آن توسط اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست تحت حفاظت قرار گرفت. موفلون قبرس که در گذشته برای تهیه سامارلا (گوشت خشک بز)، کفش و چرم استفاده می شد، اکنون تحت حفاظت است.

مار گوفی
مار گوفی; این گونه از مارهای بومی قبرس است که ۱۳۰ تا ۲۰۰ سانتی متر طول دارد،دارای بدن ضخیم و سمی است. این مار که در میان مردم با نام “افعی بزرگ” شناخته می شود، در دشت ها و باغ های هموار یافت می شود. از جوندگان کوچک، پرندگان و مارمولک ها تغذیه می کند.

اقتصاد

معدن
Lefke شهری بوده است که از ۱۵۰۰سال قبل از میلاد در آن استخراج معدن به ویژه معدن مس انجام می شده است.

استخراج معادن که در دوران مصر باستان در لفکه آغاز شد، در دوره روم شدت گرفت و در دوره های ایرانی، لوزینین، ونیزی و عثمانی ادامه یافت. استخراج مس با شرکت معادن قبرس (CMC) که در دوره بریتانیا تأسیس شد، جایگاه مهمی در اقتصاد لفکه گرفت. CMC در سال ۱۹۷۵ فعالیت خود را متوقف کرد.

دوره ای که استخراج معدن در این شهر شدیدتر بود دوره بریتانیا بود. در این دوره فعالیت های معدنی نوسازی و گسترش یافت. به خصوص در دهه ۱۹۴۰ مهاجرت کاری به لفکه از نقاط مختلف جزیره به ویژه پافوس صورت گرفت. بعداً به دلیل جنبش‌های استقلال‌طلب و درگیری‌ها در جزیره، فعالیت‌های معدنی کند شد و اندکی پس از عملیات صلح قبرس در سال ۱۹۷۴ متوقف شد. در طی این فرآیند، CMC نزدیک به ۵۰۰ اقامتگاه و یک بیمارستان خصوصی برای کارگران معدن در Lefke ساخت و همچنین مدارس فنی را افتتاح کرد. در این دوره تمبرهایی با مضمون مس چاپ و به صورت رسمی مورد استفاده قرار گرفت.

پس از بسته شدن CMC (شرکت معادن قبرس)، فعالیت های معدنی در این شهر تقریبا متوقف شد و معادن و بقایای باقیمانده از CMC ارزیابی و صادر شد. فعالیت‌های معدنی در دهه ۱۹۸۰ خصوصی‌سازی شدند و در سال ۲۰۰۳ زمانی که معادن به شرکت Doba Investments Ltd فروخته شد، به طور کامل خصوصی‌سازی شدند.

کشاورزی
لفکه که دارای معادن غنی مس است، دارای خاک غنی مس نیز می باشد. خاک مس با ایجاد کود طبیعی برای محصولات کشاورزی کیفیت محصول را افزایش می دهد. به همین دلیل، در طول تاریخ، لفکه نه تنها به عنوان یک شهر معدنی، بلکه به عنوان یک مرکز تولید کشاورزی نیز ظهور کرد.

امروزه فعالیت های کشاورزی اهمیت خود را در لفکه حفظ کرده است. مناطق اصلی شهر؛ غلات، خرنوب، خرما، حبوبات، مرکبات، زیتون، گردو و بادام تولید می شود.

تولید مرکبات
سالانه ۲۹ هزار تن مرکبات در این شهر تولید می‌شود و پس از گوزلیورت، بیشترین تولید مرکبات را در کشور ترکیه دارد. علاوه بر این رب پرتقال تلخ یکی از محصولات سنتی قبرس نیز تولید و به بازار عرضه می شود.

تولید زیتون
زیتون و محصولات زیتون جایگاه مهمی در فرهنگ قبرس دارد، جزیره ای که آب و هوای مدیترانه ای را تجربه می کند. به همین دلیل تولید و مصرف زیتون در این جزیره رواج دارد. بخش قابل توجهی از تولید زیتون جزیره در لفکه انجام می شود. بر اساس آمار سال ۲۰۱۹، ۴۴۰ تن زیتون در این شهرستان برداشت شد.

تولید خرنوب
هاروپ (شاخ بز) محصولی است که در تاریخ لفکه جایگاهی دارد. تولید خرنوب که از زمان تسلط مصریان باستان بر این جزیره در شهر ادامه داشته است، یکی از نمادهای مهم لفکه است، اگرچه امروزه محلی باقی مانده است. در واقع جشنواره خرمای لفکه برای حمایت از تولید خرنوب محلی و معرفی این محصول به مردم برگزار می شود. بر اساس آمار سال ۲۰۱۹، ۶۸۰ اصله درخت خرنوب در شهرستان وجود دارد و ۴۸ تن خرنوب تولید شده است.

تولید گردو
گردو یکی دیگر از محصولات مهم لفکه است. جشنواره گردو لفکه به منظور تجلیل از تولید گردو و حمایت از تولیدکنندگان داخلی در این شهر برگزار می شود. در سال ۲۰۱۹، ۱۰۴ تن گردو برداشت شد. یکی از دسرهای سنتی قبرس رب گردو یکی از محصولات تولیدی و صادراتی در شهرستان نیز می باشد.

جشنواره ها

جشنواره خرمای لفکه
جشنواره خرمای لفکه یکی از جشنواره های سنتی لفکه است که هر سال نوامبر در بازار انبوه برگزار می شود.

در این جشنواره محصولات تولیدکنندگان داخلی خرما به مردم معرفی می شود و در این راه سعی می شود از تولیدکنندگان داخلی حمایت شود. این جشنواره جشنواره‌ای است که نه تنها تولیدکنندگان خرما، بلکه دست اندرکاران هنرهایی مانند صنایع دستی نیز در آن به تبلیغ محصولات خود می‌پردازند.

علاوه بر اینها در جشنواره؛ نمایش های رقص، کنسرت و سرگرمی های مختلف نیز برگزار می شود.

این جشنواره که آخرین بار در سال ۲۰۱۹ برگزار شد، به دلیل کووید۱۹ نتوانست در سال های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ برگزار شود. با این حال، یک بازار عمده خرما در سال ۲۰۲۱ برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی افتتاح شد.

جشنواره گردو Lefke
جشن گردو لفکه یکی دیگر از جشن های سنتی لفکه است که هر ساله در ماه ژوئن و در زمان برداشت گردو برگزار می شود.

در این جشنواره تلاش می شود با فروش محصولات گردو به ویژه رب گردو از تولیدکنندگان داخلی حمایت شود. علاوه بر این، سرگرمی های مختلفی مانند رقص های محلی برای بازتاب فرهنگ شهر و جزیره برگزار می شود.

گوزل یورت

گوزلیورت یا اومورفو (به یونانی: Μόρφου Morfu) شهری در شمال غربی جزیره قبرس است. گوزلیورت یک شهری است که توسط باغ های مرکبات احاطه شده است.

پرتقال، گریپ فروت، خربزه، هندوانه، نارنگی و سبزیجات مختلف در گوزلیورت که خاک بسیار حاصلخیز دارد، می روید. برخی از مرکبات با تهیه آب میوه در سراسر جزیره مصرف می شود و برخی نیز صادر می شود.

دانشگاه فنی خاورمیانه قبرس شمالی در روستای کالکانلی در محدوده منطقه گوزلیورت قرار دارد. دانشگاه اروپایی لفکه پس از تبدیل شدن لفکه به منطقه از گوزلیورت جدا شد.

اماکن تاریخی

سولی، بازیلیکای سولی، تئاتر سولی، صومعه سنت ماماس، معبد پیگادس، تومبا تو اسکورو.

اقتصاد

گوزلیورت یکی از اصلی ترین مناطقی است که در آن مرکبات که از اهمیت حیاتی برای اقتصاد کشور برخوردار هستند، کشت می شود. زیرا مرکبات که جدی ترین اقلام صادراتی کشور را تشکیل می دهد، ۴۰ درصد درآمد ارزی را تامین می کند.

اسکله

اسکله یکی از مهمترین شهرهای قبرس شمالی می باشد.دلیل اهمیت آن ساحل لانگ بیچ می باشد که به علت وجود این ساحل ؛ ساخت و ساز در این منطقه رونق چشم گیری داشته است. این منطقه به عنوان یکی از بهترین مراکز املاک تجاری در قبرس شمالی شناخته می شود . جالب اینجاست که در سال ۲۰۲۱ مجله آمریکایی فوربس لانگ بیچ را به عنوان یکی از بهترین مکان ها برای خرید ملک در جهان معرفی کرد. گفته می شود، اگر تصمیم دارید با خرید ملک در قبرس شمالی سرمایه گذاری کنید، لانگ بیچ قطعا بهترین منطقه است.
لانگ بیچ یک جاذبه توریستی و خط ساحلی در ۱۲ کیلومتری فاماگوستا و تنها ۴۵ دقیقه با ماشین تا گیرنه است. همچنین اگر قصد دسترسی به فرودگاه بین المللی را دارید باید بگوییم که این منطقه تا فرودگاه بین المللی ارجان ۳۵ کیلومتر فاصله دارد. منطقه لانگ بیچ یک منطقه بسیار هیجان انگیز برای تفریح ​​و سرگرمی است.
مسیرهای دوچرخه سواری، زمین های بازی کودکان، مناطق پیاده روی، سواحل، اسکی روی آب، قایق سواری، جت اسکی و غیره فعالیت های بسیار خوبی در این زمینه وجود دارد.

بهترین شهر‌های قبرس شمالی برای خرید ملک و زندگی

با توجه به تفاوت ها در سبک زندگی و نیازهای هر فرد مناطق قابل زندگی متفاوت خواهد بود. 

برای درست انتخاب کردن محل زندگی تان به شما پیشنهاد میکنم از مشاوره رایگان من و همکارانم استفاده کنید تا ما با توجه به علایق و بودجه ی مورد نظر شما بهترین منطقه را به شما معرفی کنیم.

سخن آخر

با توجه به ویژگی های کلی منطقه و شهرهای معروف قبرس شمالی می توان گفت که این کشور از لحاظ توسعه اقتصادی و رفاهی برای سرمایه گذاری و خرید ملک بسیار مناسب است. در سال های اخیر بسیاری از ایرانیان قبرس شمالی را برای مهاجرت یا خرید ملک مسکونی انتخاب کرده اند. به همین دلیل شناخت و آشنایی با مناطق اصلی و شهرهای شلوغ این کشور بسیار مهم است.
هدف سایت “شاهین زرین بال” برای کسانی است که به قبرس شمالی سفر می کنند یا قصد خرید ملک دارند، با در نظر گرفتن انواع خدمات با توجه به نیاز شما ارائه بهترین و مناسب ترین خدمات است.